En dat was alweer week 2

En dan zit de tweede week er alweer op. We zijn begonnen met onze stage, ik heb allerlei verschillende groepen. Van groep 1 tot groep 8 ook zijn er nog twee groepen die voor groep 1 zitten. Deze groep heet prichici dat is eigenlijk de peuterspeelzaal, deze kinderen gymmen wel maar kan je eigenlijk geen gym noemen. Er worden allerlei ballen,matten,hoepels enz in de zaal gelegd hierdoor leren de kinderen omgaan met de materialen. Dit was wel even wennen om allemaal kleine kinderen in de gymzaal te hebben. Het is een Nederlands talige school, alleen er zitten ook een aantal kinderen op die geen Nederlands spreken dit is soms een beetje lastig. Het is nu nog even wennen allemaal, de kinderen moeten aan ons wennen en wij aan hun. Wij geven 6 lessen in de week dit is wel een groot verschil met Nederland daar geven we 6 lessen per dag. Wij moeten hier een aantal opdrachten uitvoeren voor school. Dit hebben we duidelijk in een schema staan en we weten wanneer we dit willen gaan uitvoeren zodat, als wij in juni terug komen, we drie juli ons diploma op kunnen halen.
Verder zijn we hier ook lekker aan het genieten, het weer is heerlijk en van de zon wordt je gelijk al een stuk vrolijker. Ook zijn we al goed verkleurd en worden we niet meteen meer aangekeken als we hier rondlopen, het is namelijk goed te zien wie er net is aangekomen en wie niet. Nu zijn we ook al redelijk gewend aan de warmte. Vrijdag zijn we ook begonnen met bootcampen, het wordt gegeven door een ex-militair. Hij heeft in zijn eigen tuin allerlei verschillende materialen en gewichten staan, hiermee is ontzettend veel te doen. In de zon is het wel flink zweten maar na afloop een koude douche en je hebt echt het gevoel dat je wat hebt gedaan. Elke vrijdag gaan we dit doen en op de zaterdag gaan we boksen, op de donderdag avond ga ik ook nog hockeyen dus qua sporten zit ik wel goed hier.
Wat ik nog helemaal vergeten wat om te vertellen is dat de douche hier altijd koud is, een voordeel is wel dat je meteen wakker bent ’s Ochtends. Af en toe is het nog even schrikken maar je went er wel aan.
Zaterdag hebben we onze klasgenootjes weggebracht naar het vliegveld, dat was wel even apart. Twee weken geleden hebben ze ons opgehaald en nu gaan zij alweer naar huis, en gaat onze tijd hier echt beginnen!
De afgelopen week zijn er heel veel mensen naar huis gegaan, hun stage periode zat erop. Degene die we hebben gesproken hadden wel zin om naar huis te gaan maar gingen alles hier wel missen. Je hebt hier toch een apart bestaan opgebouwd en in Nederland gaat het ‘gewone’ leven dan weer verder. Ik denk er helemaal nog niet aan om naar huis te gaan hoor! Maar het is toch bijzonder dat je hier zo’n apart bestaan opbouwt.
We hebben nog veel dingen die wij graag willen doen maar omdat we nog 4 maanden de tijd hebben willen we dit een beetje spreiden. Over tien weken komen papa,mama, en Lotte en dan moet ik ze natuurlijk ook een goed beeld kunnen geven van het eiland.
Vandaag is mama ook nog een jarig dus vanuit het lekkere Aruba en hele dikke warme kus!
Heel veel liefs en tot het volgende verslag.